ถ้าคุณเคยอ่านหนังสือ How to สอนรวยมาหลายเล่ม แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้คุณรวยขึ้น ถ้าคุณเคยเข้าคอร์สสอนรวย แต่สุดท้ายทุกอย่างก็เหมือนเดิม คุณก็ยังคงไม่รู้ว่าเงินล้านมันมีวิธีหายังไง ถ้าคุณเคยอ่านชีวประวัติคนรวยมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คน คุณรู้หมดว่าการเป็นคนรวยต้องมี mind set ยังไง แต่คุณก็ยังจนเหมือนเดิม กระทู้ของผมจะทำให้ชีวิตคุณเปลี่ยนไปอย่างที่คุณคาดไม่ถึง โดยที่คุณไม่ต้องลงทุนแม้แต่บาทเดียว ผมไม่ได้มาขายอะไร  แต่มาบอกว่าวิธีการหาเงิน1ล้านบาท ภายใน1ปี มันทำยังไง  ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยมีใครเปิดเผยมาก่อน ทั้งหมดที่ผมจะเล่าไม่ใช่แนวคิด แต่เป็นวิธีการทำเงินจริงๆเลย คุณไม่ต้องเป็นอัจฉะริยะมาจากไหน ขอแค่อ่านออกเขียนได้ สื่อสารได้ พอแล้ว เมื่อกลางปี58 ผมมีเงินเหลืออยู่ในบัญชี 1300 บาท นั่นคือจุดต่ำสุดในชีวิตของผม ผมเคยเป็นครูมาก่อน หลังจากผมลาออกจากอาชีพครู(ลูกจ้างชั่วคราว) ผมมีเงินเก็บประมาณ 80,000 บาท นำไปลงทุนเปิดร้านอาหารกับเพื่อน ปรากฏว่าเจ๊ง หมดตัว แต่ยังโชคดีที่ไม่เป็นหนี้ ระหว่างหางานใหม่ทำ ครอบครัวจึงเหลือรายได้จากเมียคนเดียวที่เป็นพนักงานโรงงาน ความซวยไม่หมดเพียงแค่นี้ โรงงานที่เมียทำอยู่ขาดทุนต้องปลดพนักงาน เมียผมเป็นหนึ่งใน50คนที่ซวยจากกการถูกปลด  เราสองคนจึงต้องไปทอดลูกชิ้นขายตามตลาดนัด ด้วยความที่ไม่เคยขายของตลาดนัด ผลลัพธ์คือถูกไล่ไม่ให้ขายจากคนที่ขายอยู่ก่อน และเป็นแบบนี้เกือบทุกที่ อารมณ์ประมาณว่าเขาจะไม่ให้ขายของที่เหมือนกัน ผมปรึกษากับเมีย ว่าเราแย่แน่ ผมต้องทำอะไรสักอย่าง แต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไร จึงเดินเข้าไปในร้านหนังสือซีเอ็ด เพื่อยืนอ่านนิตยสารเส้นทางเศรษฐี และบังเอิญมองไปที่ผนังจัดอันดับหนังสือขายดี

ภาคต่อจากกระทู้ที่ปลิวไปค่ะ จากที่มีคนหลังไมค์มาขอให้เราเล่าต่อกันเยอะมาก คนอ่านค้างคา จขกท. ก็คาใจเหมือนกัน ดีนะ ที่เราพิมพ์ใส่โน็ตไว้ เนื้อหาเลยยังอยู่ครบ แต่ขอเรียบเรียงใหม่ และตัดตอนผิดกฏออกนะคะ ใครอ่านแล้ว ข้ามไปอ่านตอนจบได้เลยค่ะ ย้ำว่าอ่านเป็นอรรถรส งดดราม่าเนอะ ************************************** กระทู้นี้คือการแชร์ประสบการณ์ แบบเล่าสู่กันฟัง เราจะเล่าแบบละเอียดเพื่อให้คนอ่านได้คิดคิดตามไปพร้อมกับเรา เผื่อจะมีใครบอกอะไรได้บ้าง ว่าสิ่งที่เกิดกับเรานั้น มันเป็นเพียงอุบัติเหตุทางร่างกาย หรือมาจากความรู้สึกของเรากันแน่ เรื่องมันก็นานมากแล้วล่ะค่ะ ประมาณ 6 ปีที่แล้ว แต่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยลืมได้เลยซักที คิดย้อนกลับไปเมื่อไหร่ ก็ถามตัวเองตลอดว่าเกิดอะไรขึ้น มันเกิดขึ้นได้ยังไง เพราะอะไร คิดเท่าไหร่ยิ้มก็สับสนไปหมด ประเด็นสำคัญก็คือ เราทั้งคู่ไม่ได้ดื่ม และไม่ได้เมาอะไรเลยค่ะ มีสติครบทุกอย่าง เพื่อนคนนี้คือ เพื่อนที่เรียนโรงเรียนมัธยมมาด้วยกัน และเข้ามหาลัยที่เดียวกันค่ะ เราจะเรียกชื่อเพื่อนชายเราคนนี้ว่า "เอ็ม" ละกันนะคะ นามสมมุติ ตอนจบ ม.6 พวกเราต้องเอนเข้ามหาลัย เพื่อนส่วนใหญ่ไปเรียน ม.เอกชน แต่เอ็มสนใจ สอบเข้ามหาลัยรัฐบาลเหมือนกันกับเรา นางก็มีมาปรึกษาเราตลอด พอมาอยู่มหาลัย เอ็มก็มีแฟน และต่างคนต่างเรียน นานๆจะได้คุยกันที...